Апенди көчөде келатып, шаардын атактуу чоң байыүйүнүн терезесинен башын чыгарып, сырт жакты карап отурганын көрдү да, аныбайкамаксан боло:
Ак! Жүз дилде бер так.
Бирди кем берсең — албайм!— деп өтүп кетти.
Аздан кийин Апенди кайра кайтып, бай дагы эле баягыкалыпта отурганын көрүп:
Ак! Жүз дилде бер так.
Бирди кем берсен.— албайм!— деп дагы өттү.
«Бул өз сөзүндө канчалык бекем турганын жакшылапбир сынайын» деп ойлоду да, бай токсон тогуз дилдени баштыкка салып, бекембайлап, терезенин түбүндөгү ичке жолдун дал таманына таштап койду.
Ак! Жүз дилде бер так. Бирди кем берсең —албайм!—деп үчүнчү ирет өтүп бараткан Апенди баштыкты колуна алып, ошол жердөотуруп бардыгын санап:
— Ичиндеги дилдеси токсон тогуз экен, жибекбаштык — бир дилде, кудай мага туптуура жүздү бериптир,— деди да, эми түз элеүйүн карай басты.
Бай шашкан бойдон жүгүрүп чыгып:
.....